تأثیرآموزش تنظیم هیجانی برتکانشگری وسبکهای تصمیمگیری در زندانیان زن شهر یاسوج

چکیده   زمینه و هدف: نارسایی‌های هیجانی و سبک‌های تصمیم‌گیری ناکارآمد در افراد، مشکلاتی را در زندگی روز مره ایجاد نموده که آثار آن تا مدت‌ها ماندگار است. این نارسایی برای زندانیان، به ویژه زندانیان زن ملموس‌تر می‌باشد. پژوهش حاضر با هدف آموزش تنظیم هیجانی برتکانشگری و سبک‌های تصمیم‌گیری در زندانیان زن شهر یاسوج انجام شد.   روش بررسی: در این مطالعه مداخله‌ای، نمونه‌ ﭘﮋوﻫﺶ ﺷﺎﻣﻞ 30 نفر از زنان زندانی بود که پس از شرح و بیان اهداف مطالعه، داوطلب شرکت در طرح بودند و به صورت تصادفی دردو گروه آزﻣﺎیﺶ وﮐﻨﺘﺮل تخصیص داده شدند. گروه آزﻣﺎیﺶ، ﺗﺤﺖ برنامه آموزشی 8 جلسه‌ای، مهارت‌های تنظیم هیجانی مبتنی برمدل گراس ﻗﺮارﮔﺮﻓﺘﻨﺪ و ﺑﺮ روی ﮔﺮوه شاهد هیچ مداخله‌ای ﺻـﻮرت ﻧﮕﺮﻓﺖ، سپس از گروه آموزش و شاهد پیش‌آزمون و پس‌آزمون ﺑﻪ ﻋﻤﻞ آﻣﺪ. ابزارهای مورد استفاده شامل پرسشنامه‌های تکانشگری بارات، سبک‌های تصمیم‌گیری اسکات و بروس بودند. داده‌ها با استفاده از آزمون تحلیل واریانس  تجزیه و تحلیل شدند.   یافته‌ها: یافته‌های مطالعه بیانگر تأثیر برنامه آموزشی تنظیم هیجانی بر کاهش تکانشگری کلی(05/0p<) و تکانشگری شناختی(001/0p<)، رفتاری(05/0p<) و برنامه‌ریزی نشده(05/0p<) در زندانیان زن گردید. هم‌چنین آموزش تنظیم هیجانی بر افزایش سبک‌های تصمیم‌گیری عقلایی(001/0p<) و شهودی(01/0p<) و کاهش سبک‌های تصمیم‌گیری اجتنابی(05/0p<)، وابسته(05/0p<) و آنی(05/0p<) تأثیر معنی‌داری داشته است.   نتیجه‌گیری: با توجه به نتایج تحقیق که آموزش تنظیم هیجانی، باعث کاهش تکانشکری و افزایش سبک‌های معقول تصمیم‌گیری در زندانیان شد، می‌توان با ارتباط حرفه‌ای در قالب آموزش تنظیم هیجانی باعث افزایش دانش و مهارت افراد در کنترل تکانش‌های منفی و هم‌چنین افزایش سبک‌های تصمیم‌گیری عقلایی شد.